Sunday, August 8, 2010

Το πρόγραμμα Κίμπερλυ- επίλογος

(Συνέχεια από το προηγούμενο)
Το πρόγραμμα Κίμπερλυ,πήρε το όνομά του από την περιοχή Κίμπερλυ της Νοτίου Αφρικής, όπου τον Μάιο του 2000 με την πρωτοβουλία του ΟΗΕ, συναντήθηκαν εκπρόσωποι νόμιμων κυβερνήσεων των χωρών της ευρύτερης Νοτίου Αφρικής, για μα συζητήσουν για την σωστή χρήση της αγορά διαμαντιών, ώστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και οι βαναυσότητες που είχαν ως θύματα αθώους χωρικούς, των χωρών αυτών καθώς και των γειτονικών τους εμπόλεμων περιοχών...
Το αίτημα του ΟΗΕ να γίνει μποϋκοτάζ των διαμαντιών που προέρχονταν από την Αγκόλα, ανατράπηκε από το πόρισμα Fowler, που ανέφερε πώς ακόμα κι αν υπήρχε τρόπος το μποϋκοτάζ των συγκεκριμένων διαμαντιών να επιτύχει, άλλες χώρες φίλα προσκείμενες στον αντάρτικο στρατό της UNITA (πχ Ζαΐρ, Ρουάντα, Γκαμπόν, Τόγκο κλπ, και με την ανοχή της Δύσης) θα διακινούσαν τα διαμάντια αυτά με αντάλλαγμα όπλα και χρήματα, και αποκάλυψε την εμπλοκή της DeBeers στη διακίνηση των ματωμένων διαμαντιών της Αγκόλα προς την Αμβέρσα και το Λονδίνο, μέσω της κυβέρνησης του Ζαΐρ, οπότε η πρωτοβουλία του ΟΗΕ αναπτύχθηκε σε οικουμενικό επίπεδο…

Ο σκοπός του ΟΗΕ περιλάμβανε ένα πλήθος δραστηριοτήτων που αφορούσε τα λεγόμενα «ματωμένα διαμάντια», ή σωστότερα “coflict diamonds”, διαμάντια που προέρχονταν από εμπόλεμες περιοχές, και απαιτούσε την έκδοση ειδικών συνοδευτικών πιστοποιητικών προέλευσης που θα κάλυπταν τα ζητήματα της βίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της παιδικής εργασίας και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων…Σαν παγκόσμος οργανισμός, δεν μπορούσε να επιβάλλει τους όρους αυτούς στους εμπλεκόμενους φορείς, παρά μονάχα να προβάλει το ηθικό δίλημμα που «βασάνιζε» τους δυνητικούς πελάτες της αγοράς διαμαντιών, οπότε το διεθνές συμβούλιο Διαμαντιών και το πρόγραμμα Κίμπερλυ έδωσαν θεσμικό χαρακτήρα στην κίνηση του ΟΗΕ, μειώνοντας την παγκόσμια διακίνηση και εμπορεία των ματωμένων διαμαντιών από το 4% στο 1%, πράγμα που γενικά θεωρείται μεγάλη επιτυχία…
Δεδομένης όμως της προγραμματισμένης πώλησης ματωμένων διαμαντιών στις 11/8 στη Χαράρε της Ζιμπάμπουε και της αδυναμίας του συμβουλίου του προγράμματος να συμφωνήσουν εαν πρέπει ή όχι να απαιτήσουν την απαγόρευση της διακίνησης των διαμαντιών της χώρας, που σε κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να ενισχύσει την οικονομία της Ζιμπάμπουε με 1,7 δισ.δολλάρια ετησίως, μιας και η περιοχή Marange είναι από τις πιο αδαμαντοφόρες περιοχές του πλανήτη, το Πρόγραμμα Πιστοποίησης Κίμπερλυ, έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του ...

Στο σχήμα του Kimberley Process, έχουν εγκριθεί -ως αυτή τη στιγμή- και λαμβάνουν μέρος  74 διαπιστευμένες χώρες, πολλές από τις οποίες ήταν οι ίδιες οι χώρες που υπέφεραν από εμφυλίους και παράνομο εμπόριο και διακίνηση των ανεπεξέργαστων διαμαντιών στην διάρκεια της δεκαετίας του ’90, ενώ δεν είναι δεσμευτικό η ίδια χώρα να διατηρεί κάθετη διαδικασία παραγωγής και διακίνησης, πράγμα που προς το παρόν συμβαίνει μόνο στην περίπτωση των Καναδικών διαμαντιών…Επίσης τα τεχνητά διαμάντια που χρησιμοποιούνται για βιομηχανικούς σκοπούς, συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα Κίμπερλυ, καθώς μάλιστα φτάνουν σε αναλογία τα 3τεχνητα/1φυσικό, στην παγκόσμια αγορά…

H αγορά, που κάποτε αποτελούσε προτεκτοράτο της DeBeers, έχει διασπαστεί σε μικρότερα κομμάτια, με βασικά κέντρα διακίνησης την Αμβέρσα, την Ινδία (Σουράτ και Βομβάη) το Ισραήλ (Τελ Αβιβ), το Ντουμπάι, και την Νέα Υόρκη…
Το Λονδίνο δεν υπάρχει πλέον στον χάρτη μετά από 350 χρόνια ηγεμονίας ως παγκόσμιο κέντρο διακίνησης διαμαντιών , καθώς τα κεντρικά της DeBeers στον αριθμό 17 της οδού Charterhouse, στα οποία γινόταν η οπτική αξιολόγηση και μεταπώληση άκοπων πετρών, έκλεισαν, και λειτουργεί μόνο το τμήμα μάρκετινγκ, και η «αδικημένη» Αμβέρσα φτάνει σε σημείο να πανηγυρίζει για την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση της Νοτιοαφρικάνικης εταιρείας…
Το γόητρο της Αμβερσας, πληγωμένο από τις κατηγορίες περί διακίνησης ματωμένων διαμαντιών, έρχεται τώρα να ανανεωθεί, μετά την συμφωνία συνεργασίας με την Alrosa, την ρωσική βαριά βιομηχανία των διαμαντιών, που το 2009 ήταν πρώτη παγκοσμίως σε παραγωγή…

Οι Ισραηλινοί διαχειρίζονται σχεδόν όλες τις μεγάλες πέτρες και είναι εκείνοι που τροφοδοτούν την μεγαλύτερη αγορά του κόσμου, τις ΗΠΑ, και τεράστιες ποσότητες πετραδιών αλλάζουν χέρια μέσα σε απλούς καφέ φακέλους, ταξιδεύοντας τόσο μέσω εμπορικών αντιπροσώπων όσο και με τη χρήση του απλού ταχυδρομείου…
Τα μικρότερα διαμάντια, καταλήγουν στην Ινδία που είναι διαπιστευμένο μέλος του προγράμματος Κίμπερλυ, και αποτελούν το βασικότερο προϊόν πλειοδοσίας στα χρηματιστήρια του Σουρατ και της Βομβάης, όπου υπολογίζεται ότι διακινείται και επεξεργάζεται το 80% της παγκόσμιας παραγωγής διαμαντιών…Ως χώρα προς διαπίστευση, η Ινδία δεσμεύτηκε να καταπολεμήσει την παιδική εργασία και τις συνθήκες σκλαβιάς που παρατηρούνταν στον τομέα της επεξεργασίας, όμως αυτό δεν συνέβη ποτέ… Η φτώχια και η ανάγκη για εργασία, έκαναν χιλιάδες Ινδούς να συρρεύσουν στο Σουρατ, όμως τον Σεπτέμβριο το 2009, η παγκόσμια οικονομική κρίση, έβγαλε στην ανεργία 200.000 άτομα , μιας και 3.000 μεγάλες επιχειρήσεις επεξεργασίας και αδαμαντοδεσίας, έκλεισαν…Η απόγνωση, οδήγησε εκατοντάδες άτομα στην αυτοκτονία, καθώς η προοπτική επαναπρόσληψης ειδικά στις μικρότερης εμβέλειας επιχειρήσεις, θεωρείται απίθανη, και δεν προβλέπεται αυτός ο τομέας να ανακάμψει γρήγορα…

Η DeBeers, μετρά κι αυτή, τις πληγές της: Έχοντας χάσει την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια αγορά, αναγκάστηκε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα πιστοποίησης Κίμπερλυ, μείωσε κατά 40% τους πελάτες της επειδή δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στη ζήτηση, και προσπαθεί να συνεργαστεί με τις νόμιμες κυβερνήσεις των κρατών που κάποτε χειραγωγούσε, προκειμένου να προμηθευτεί τα διαμάντια που χρειάζεται... Εν τω μεταξύ, τα προβλήματά της με τις Αμερικανικές αρχές δεν έχουν τελειωμό, και δεν αναμένεται –τουλάχιστον άμεσα- να επιλυθούν, σε μια περίπτωση έχει έλθει σε συμβιβασμό με τα Αμερικανικά δικαστήρια και πρόκειται να πληρώσει αποζημιώσεις στους πελάτες της που αγόρασαν διαμάντια ή κοσμήματα, μιας και κρίθηκε ένοχη για υπερτιμολόγηση των προϊόντων της (λόγω μονοπωλιακής πολιτικής), και τα υποτιμητικά σχόλια, δημοσιεύματα και υβριστικά και ειρωνικά λογότυπα και μπάνερ (όπως τα 2 παρακάτω, του γνωστού Αμερικανικού κινήματος "Yes Man") στον τύπο και το διαδίκτυο, συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό...

Όταν γυρίστηκε και προβλήθηκε το φιλμ «Ματωμένο διαμάντι» έγινε γνωστή και η προσπάθεια της DeBeers να αναγκάσει την εταιρεία παραγωγής να συμπεριλάβει ανάμεσα στους τίτλους της ταινίας και την ένδειξη πώς τόσο το περιεχόμενο όσο και τα γεγονότα που εξιστορούνταν ήταν αποτέλεσμα της φαντασίας των σεναριογράφων, αν και όλοι γνώριζαν πώς το σενάριο βασίστηκε στο πόρισμα Fowler, που είχε παραδοθεί στον ΟΗΕ το 2000…Υπό το βάρος της γενικής κατακραυγής, με δελτίο τύπου, η DeBeers αρνήθηκε την εμπλοκή της στο ζήτημα, δεδομένης όμως της αντίδρασης και άλλων εμπορικών κέντρων διαμαντιών όπως πχ της Αμβέρσας, προς το περιεχόμενο της ταινίας, η διάψευση της DeBeers απλά επιβεβαιώνει το γεγονός …

Τα διαμάντια, ως δημοφιλές σύμβολο αιώνιας αγάπης μπορεί να είναι παντοτινά και το σκληρότερο υλικό επί γης, αλλά ο άνθρωπος είναι ακόμα σκληρότερος και ο συνδυασμός ματαιοδοξίας και απληστίας είναι θανατηφόρος…Από τον Μεσαίωνα ως σήμερα, αποτέλεσαν τον διακαή πόθο και σκοπό ζωής για τις περισσότερες Δυτικές γυναίκες, οι οποίες είτε αγνοούσαν, είτε εθελοτυφλούσαν μπροστά στο γεγονός οτι το ακριβό μονόπετρο ή ένα πολυπόθητο βραχιόλι "ριβιέρα" ήταν αποτέλεσμα του κόπου και του πόνου εκατομμυρίων ανθρώπων που σε συνθήκες σκλαβιάς, εξόρυσσαν, επεξεργάζονταν και διακινούσαν εκατοντάδες χιλιάδες καράτια...
Και επειδή το πολύ ροζ της ευτυχίας με εκνευρίζει, αλλά παρά το μουντό και θολό τοπίο των διαμαντιών, το τραγούδι έχει την πλάκα του –και το νόημά του- μια Μονρόε με πράσινα, είναι ό,τι πρέπει: "Οι άντρες "κρυώνουν", όταν τα "κορίτσια" μεγαλώνουν, και όλοι χάνουμε τις χάρες μας κάποτε, αλλά αυτές οι τετράγωνες και αχλαδόσχημες πέτρες, δεν χάνουν ποτέ το σχήμα τους"...

Στο επόμενο, μάλλον κάποιο φωτογραφικό ποστ...
Καλή βδομάδα σε όλους...

Όλες οι φωτό, αντλήθηκαν από το νετ
Οι πληροφορίες προέρχονται από τις παρακάτω ιστοσελίδες και έγγραφα:

4 comments:

P. Kapodistrias said...

Αξιοπρόσεκτη ανάρτηση! Να είσαι καλά να μάς πληροφορείς!

kiki said...

Μάλιστα....Ενδιαφέροντα και πάλι. Εγω ομολογώ ότι σαν πετράδι μου αρέσει, αλλά δεν μου αρέσουν καθόλου όλα αυτά που έχω κατά καιρούς ακούσει και διαβάσει γι' αυτά. Και πάλι θα πω ότι η πλεονεξία του ανθρώπου, η ματαιοδοξία του, τον καταστρέφει και μαζί μ' αυτά, προκαλεί κι άλλες καταστροφές...
Πολύ καλό το ποστ σου και πάλι.

sonora said...

Η δουλεία δεν τελείωσε ποτέ. Πότε για τα διαμάντια, πότε για τον καφέ, πότε για την ξυλεία,ή τα πετρέλαια,"η πολιτισμένη" Δύση δείχνει το χειρότερό της πρόσωπο στους αδύναμους.
Το πιο καταστροφικό ζώο ο άνθρωπος δεν αρκείται σε συγκεκριμένα όρια επεκτείνεται-επεκτείνεται, πλάθει μύθους κατοχής και δύναμης για να χορτάσει την απληστία του όπως λες. Πολύ καλό κείμενο, να είσαι καλά.

Αγγελικη Ν said...

Artanis κρίμα που αναρτάς τόσο ενδιαφέρουσες πληροφορίες εποχή που οι περισσότεροι στην Ελλάδα κάνουν διακοπές...

Το κακό είναι ότι όλα αυτά είναι φαύλος κύκλος... Για να βγουν τα διαμάντια πεθαίνει κόσμος, αν δεν βγουν ξανά πεθαίνει από πείνα... Μακάρι να τα έβγαζαν με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και να πλήρωναν κανονικά την αξία τους... Μα πού να συμβεί....