Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Friday, September 28, 2012

Natural patterns 2

Για το τελευταίο ποστ του Σεπτέμβρη αποφάσισα να επιστρέψω με τα φυσικά μοτίβα, αυτή τη φορά χωρίς σχολιασμό, μιας και κάθε φωτογραφία (οι οποίες είναι σε μεγάλη ανάλυση ωστε να φαίνονται περισσότερες λεπτομέρειες) αναφέρει το είδος του περιεχομένου της...
Όλες οι φωτό τραβήχτηκαν μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, και υπόσχομαι να επιστρέψω στο μέλλον με ανάλογο ποστ...
Στο επόμενο ποστ, μάλλον κάποια συνταγή :)
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ, φιλιά πολλά...

Saturday, September 22, 2012

Παραολυμπιακοί μονόλογοι (β μέρος)

Κατ’ αρχήν, να απολογηθώ: Τις τελευταίες μέρες, το έριξα στο “σορολόπ”, καθώς ασχολούμαι και με τα άλλα μπλογκ που διαθέτω, το FB, το Panoramio, το scribd, και ένα σωρό άλλες ιστοσελίδες στις οποίες διαθέτω προφιλ, οπότε το Αρτάνις έμεινε πίσω...Δεν πειράζει όμως, αφού έτσι κι αλλιώς έδωσα με αυτόν τον τρόπο μεγαλύτερη έμφαση στο προηγούμενο ποστ, το α’ μερος των Παραολυμπιακών μονολόγων….
Ανάμεσα στους φίλους και γνωστούς που άφησα πίσω μου στην Ελλάδα, άφησα και τον Αντώνη. Ο Αντώνης λοιπόν, πριν μερικά χρόνια, είχε πάθει ένα ατύχημα στο χέρι του: κόντεψε να χάσει τον παράμεσο του δεξιού χεριού του, πάνω στη δουλειά, οι γιατροί όμως στο νοσοκομείο του το έσωσαν, και πλέον δεν διακρίνεται παρά μόνο μια μικρή ουλή, από την επέμβαση της επανασυγκόλλησης.
Όμως, παρόλο που δεν φαίνεται σχεδόν τίποτα και χειρίζεται όλα του τα δάχτυλα χωρίς πρόβλημα, η εμπειρία αυτή σημάδεψε βαθιά τον Αντώνη,  και τον πληγώνει ακόμα και τώρα...
Όταν λοιπόν είχα πάρει μέρος ως εθελόντρια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας για αθλητές με αναπηρία, και έκλεισα το εργαστήριο για σχεδόν 20 μέρες, με ρώτησε πώς αντέχω…Του απάντησα ότι για μένα είναι αθλητές και πως τους κοιτάζω στα μάτια και όχι στα χέρια ή στα πόδια, δεν σοκάρομαι, δεν ψυχοπλακώνομαι, και ότι συμμετέχω και βοηθάω, επειδή βασικά γουστάρω…
Κανείς δεν εχει καταφέρει τίποτα, αν δεν έχει καταλάβει, αν δεν έχει βάλει τον εαυτό του να σκεφτεί και να συνειδητοποιήσει πόσο καλύτεροι από πολλούς «αρτιμελείς» είναι αυτοί οι άνθρωποι, πόσο πιο πολύ αγωνίζονται και μοχθούν να πετύχουν στη ζωή τους και στον αθλητισμό, να κερδίσουν τον σεβασμό, να νοιώσουν την αποδοχή.
Όλοι μας στη ζωή μας, πρέπει να νοιώσαμε κάποια στιγμή αδύναμοι, εξαρτημένοι από τους άλλους…Είναι τρομερό συναίσθημα, σαν ήττα, σκεφτείτε όμως να το βιώνατε μια ζωή; Δείτε όμως αυτά τα παιδιά, τους αθλητές της Εθνικής Παραολυμπιακής ομάδας, που μολις γύρισαν από το Λονδίνο, με 12 μετάλλια στις αποσκευές τους! 
Πόσο δύσκολο ήταν για αυτούς (ορισμένοι επιβιώνουν μόνον με το επίδομα αναπηρίας), να βρουν χρόνο και εγκαταστάσεις ώστε να προπονηθούν, να «πιάσουν» τα υψηλά όρια, να ταξιδέψουν στο Λονδίνο και να διακριθούν, ορισμένοι μάλιστα γύρισαν πολύ- μεταλλιούχοι! Ίσως να μην το πιστεύετε, αλλά η οικονομική κατάσταση ενός κράτους, έχει και άμεσο αντίκτυπο στα αθλητικά αποτελέσματα των μεγάλων διοργανώσεων (μόλις 2 χάλκινα ήταν η συγκομιδή των μεταλλίων για την Εθνική αποστολή στους Ολυμπιακούς, αλλά 12 κατάφερε να συγκεντρώσει η Παραολυμπιακή αποστολή –σημειώτεον κάποιοι από τους αθλητές ταξίδεψαν στο Λονδίνο χωρίς τους προπονητές/συνοδούς τους, για οικονομικούς λόγους)
Έτυχε να δω το βίντεο της αναχώρησης τους αλλά και το βίντεο της επιστροφής, θα μου πείτε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για να κρατάτε επαφή με τέτοιες αθλητικές διοργανώσεις, και πολλοί από σας δεν ξέρετε τι ξημερώνει αύριο, αλλα μη νομίζετε, δεν είστε οι μόνοι! 
Άλλο όμως η μιζέρια και η αυτολύπηση, και άλλο η αδιαφορία και η άγνοια! 
Εθνική υπερηφάνεια δεν προσφέρουν μόνον οι αρτιμελείς αθλητές, αλλά και οι αθλητές με αναπηρία που καταβάλουν υπεράνθρωπη προσπάθεια ώστε να φορέσουν το εθνόσημο, και που αγωνίζονται ακόμα σκληρότερα για την διάκριση, με όλη τους την ψυχή, για το "γαμώτο" που τόσο μας έλειψε!
Αγόρια και κορίτσια της Ελληνικής Παραολυμπιακής αποστολής, εγώ προσωπικά, σας ευχαριστώ: με κάνατε υπερήφανη, σας αγαπώ πολύ… Και τώρα, καλή προετοιμασία: Ρίο, ερχόμαστε! Samba! 

(στο επόμενο, μάλλον κάποιο φωτογραφικό ποστ! Φιλιά!)

Tuesday, September 11, 2012

Παραολυμπιακοί μονόλογοι (α μέρος)

Εναλλακτικός τίτλος: 
Από τον Καιάδα στην Ολυμπιάδα (ή την Παραολυμπιάδα, για να είμαστε πιο ακριβείς)
Μην μπερδεύεστε, αυτή η ατάκα δεν είναι καν δική μου, ο Ίωνας την είπε, την ώρα που παρακολουθούσαμε παρέα, μέσω διαδικτύου, την τελετή λήξης της Παραολυμπιάδας του Λονδίνου, αλλά μου έδωσε το έναυσμα για αυτήν την ανάρτηση. Είναι γνωστό ότι δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ η θεωρία του Καιάδα, αλλά μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε μεταφορικά: "Από την αφάνεια, στην καταξίωση"...
Ας επιστρέψουμε όμως στο ποστ μας: την έκθεση της μπλογκερ Αρτάνις, με θέμα «Γιατί δεν αγαπώ τους Ολυμπιακούς -και προτιμώ τους Παραολυμπιακούς», που θα ολοκληρωθεί σε 2-3 μέρη…
Λοιπόν, είναι ισως παράξενο, αλλά οι πρώτοι Ολυμπιακοί που θυμάμαι, ήταν οι Ολυμπιακοί του Μόντρεαλ, το ’76…Ήμουν πολύ μικρή, μόλις 5 χρονών, αλλά θυμάμαι την Κομανέντσι, 14 χρόνων τότε, να σκίζει στην ενόργανη, όπως θυμάμαι και το μποϋκοτάζ των αγώνων από τις Αφρικανικές χώρες, λόγω…Νέας Ζηλανδίας και άπαρτχαϊντ…
Μετά, το ’80, αυτό που θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά ήταν η λήξη των Ολυμπιακών της Μόσχας, με τον αρκούδο Μίσα, να κλαίει με χάρτινα δάκρυα και να σηκώνεται στα ουράνια με μπαλόνια, όπως και το μποϋκοτάζ των Αμερικανών…
Το ’84, τσαντίστηκα με το μποϋκοτάζ των Σοβιετικών και των συμμάχων τους, και το ’88, τους πρώτους συλλογικούς Ολυμπιακούς μετά από 3 Ολυμπιάδες, θυμάμαι που οι Κορεάτες είχαν πουλήσει κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής της φλόγας, και σε άλλη εταιρεία, για να βγάλουν μέρος από τα έξοδα…
Το ’92, μου κόλλησε η έναρξη με τον Ισπανό παραολυμπιακό τοξότη που άναψε τη φλόγα με το βέλος του (ήμουν ήδη τοξόβόλος η ίδια, και συγκινήθηκα :), το ’96 κέρδισε την Ολυμπιάδα η έδρα της κόκα κόλα και του CNN, και μια Αφροαμερικανή εθελόντρια αποκεφαλίστηκε μετα από βομβιστική επίθεση λευκού συμπατριώτη της- τρομοκράτη (και έγινε διάρρηξη στο σπίτι της, όταν ο άνδρας της πήγε να την αναγνωρίσει στο νεκροτομείο και να παραλάβει το πτώμα της- ελεος!), ενώ το 2000, αυτό που θυμάμαι αχνά, ήταν κάτι πρόβατα μέσα στο γήπεδο, μαζί με χλοοκοπτικά και άλογα, στην τελετή έναρξης...
Τους αγώνες του Πεκίνου το 2008, θα τους περάσω επί τροχάδην: εκτός από τα digital βήματα-πυροτεχνήματα της τελετής έναρξης, τα 24 Ελληνικά μετάλλια στην Παραολυμπιάδα ήταν το μόνο πράγμα που άξιζε να θυμάται κανείς. 
Και επιστρέφω στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, και κυρίως, τους Παραολυμπιακούς της: Τους έζησα από μέσα και έχω ιδία γνώμη...
Ναι, ξέρω τι θα πείτε: Οι αγώνες της ρεμούλας, της μίζας κλπ κλπ, και άλλα τέτοια μίζερα και βαρετά σχόλια, όπου πάντα οι Έλληνες τα κάνουν όλα σκ@τ@, και όλοι οι άλλοι είναι άψογοι (τελικά έχω καταλήξει ότι αν ήμασταν κι εμείς τίποτα POM’s, θα βγάζαμε το σκασμό και δεν θα αντιδρούσαμε σε τίποτα), αλλά δεν πειράζει, εμείς είμαστε Έλληνες και φωνάζουμε (γκαρίζουμε) λίγο παραπάνω, όταν εξασκούμε το αγαπημένο μας άθλημα: την σύγκριση με τους άλλους λαούς
Έλεγα λοιπόν, ότι τους αγώνες της Αθήνας, τους έζησα από μέσα, ως εθελόντρια της τοξοβολίας…Οι Ολυμπιακοί δεν με ενδιέφεραν, αλλα πήρα μέρος κι εκεί, ώστε να βοηθήσω με την εμπειρία μου από το άθλημα, όμως ειλικρινά δεν άξιζαν τον κόπο –και δεν αξίζουν γενικώς-, το μόνο καλό που βγήκε, ήταν ότι γνώρισα την καλύτερη ομάδα συνεργατών/συνεθελοντών που μπορούσα να φανταστώ ότι θα συναντούσα, πέρασα καλά, έμαθα πολλά, και με τα ίδια αυτά άτομα, δούλεψα και στους Παραολυμπιακούς...
Εκτός από ελάχιστους αθλητές, όλος αυτός ο επαγγελματισμός, μου κάθεται στο στομάχι, δεν τον αντέχω…Και η τοξοβολία δεν διαφέρει: η πρωταθλήτρια της τοξοβολίας του 2004 η Κορεάτισσα Παρκ, κατέβαινε στον στίβο σαν να πήγαινε στο γραφείο της, με ωράριο 9-5, αμίλητη, αγέλαστη, ανέκφραστη, και έτσι ήταν και όταν ανέβηκε στο βαθρο -βέβαια, κανένα μετάλλιο ποτέ δεν γράφει πάνω του το όνομα του μελλοντικού του νικητή, κι έτσι κι εκείνη, έχασε την πρωτοκαθεδρία της, όταν εμφανίστηκαν νέα ταλέντα στο χώρο, και αυτό συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα…
Μόνον που από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, για μένα τουλάχιστον, όλες αυτές οι επιδόσεις, τα ρεκόρ, οι σούπερσταρ του αθλητισμού και οι χορηγοί τους, οι αμοιβές τους, με αφήνουν πια εντελώς αδιάφορη, και λυπάμαι, δεν μπορω να βάλω καμία Σανγκ Χιουν Παρκ δίπλα στην Άννα Τζήκα, ή τον Matt Stutzman, τον Jeff Fabry, ή τον John Cavanagh…Την Άννα, καθώς και τους δυο τελευταίους τους είχα γνωρίσει και προσωπικά, στην Αθήνα, και ναι, πριν να είναι άριστοι τοξότες, ήταν Άνθρωποι, με το Α κεφαλαίο… Όπως και οι περισσότεροι αθλητές των Παραολυμπιακών…
Ως φυσικό επόμενο, μετά τους Παραολυμπιακούς της Αθήνας, «κόλλησα» για τα καλά, οι Ολυμπιακοί δεν μου έκαναν καμία εντύπωση, από Πεκίνο και Λονδίνο δεν θυμάμαι τίποτα, και νομίζω ότι και το ελάχιστο που ασχολήθηκα, μέχρι να αρχίσουν οι «πραγματικοί» αγώνες – οι Παραολυμπιακοί- παραήταν! 
Αμφιβάλλω να με νοιάξει τι θα γίνει στο Ρίο, θα δω κλασικά την έναρξη και τη λήξη, και θα τελειώσει η υπόθεση, ώσπου να ξεκινήσει το πραγματικό πανηγύρι, σκέφτομαι μάλιστα να δηλώσω εθελόντρια, μαζί με τα κορίτσια μου, που ενδιαφέρονται να πάνε κι αυτές να βοηθήσουν…
Πήρα μέρος και σε άλλες αθλητικές διοργανώσεις, μετά από τους Παραολυμπιακούς: Στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυμναστικής στο Βόλο, ήμουν εκεί, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας για αθλητές με αναπηρία, ήμουν επίσης εκεί.
Στο παγκόσμιο πρωταθλημα στίβου της IPC, στο Christchurch τον Γενάρη του 2011( ένα μήνα πριν τον καταστροφικό σεισμό του Φεβρουαρίου), κάναμε οτιδήποτε μπορούσαμε ωστε να εξυπηρετήσουμε τους αθλητές μας: Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά, πήραν μέρος και στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου, αγωνίστηκαν καθαρά, πάλεψαν και διέπρεψαν...
Το μέλλον κρίνεται λαμπρό, τουλάχιστον από την πλευρά νέων αθλητικών ταλέντων: Νέα παιδιά μπαίνουν στον Παραολυμπιακό αθλητισμό, και νέα σπορ αναπτύσσονται, όπως η ξιφασκία και το ράγκμπυ, αλλά ειλικρινά, αυτό που εύχομαι, είναι να καταργηθούν σιγά-σιγά οι Ολυμπιακοί της ντόπας και να αντικατασταθούν από τους Παραολυμπιακούς, με την προϋπόθεση οτι θα είναι καθαροί και ανταγωνιστικοί, αν και σε αυτούς ακόμα, τα κρούσματα ντόπινγκ αυξάνονται και αμαυρώνουν την αξία των αγώνων...
Το γεγονός όμως παραμένει: οι Παραολυμπιακοί αθλητές είναι καλύτεροι αθλητές από τους αρτιμελείς, ακριβώς επειδή έχουν μάθει να αγωνίζονται όχι μόνον κατά των αντιπάλων τους στον αθλητικό στίβο, αλλά και στον στίβο της ζωής, ενάντια στις προκαταλήψεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό λόγω της αναπηρίας τους... 
(Συνέχεια στο επόμενο)

Wednesday, September 5, 2012

Παραολυμπιακοί αγώνες 2012

Λοιπόν, έψαχνα εδώ και μέρες θέμα για την νέα ανάρτηση...Ο Ίωνας μου πρότεινε να συνεχίσω με τις φωτογραφικές αναρτήσεις των φυσικών μοτίβων, αλλά η αλήθεια είναι οτι βαριέμαι να καθήσω να διαλέξω φωτό, κλπ: προτιμώ να παρακολουθώ τους Παραολυμπιακούς, όλη μέρα- κάθε μέρα...
Όοοοχι, δεν τους δείχνουν στα ΝΖηλανδικά κανάλια και ευτυχώς δεν πλήρωσα ούτε και το τριμηνιαίο πρόγραμμα του SKY ΝΖ, επειδή δεν τους δείχνουν ούτε εκεί, και θα πήγαιναν χαμένα τα λεφτουδάκια μου (για το απόλυτο τίποτα του βλακο-ράγκμπυ)...
Δυστυχώς, λόγω των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, δεν μπορώ να δω τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών ούτε από το διαδικτυακό πρόγραμμα της ΕΡΤ, αλλά η Παγκόσμια Παραολυμπιακή επιτροπή έχει φροντίσει, στην επίσημη ιστοσελίδα της έχει 3-4 κανάλια με ζωντανή κάλυψη και βίντεο από τους αγώνες, όλο το 24ωρο...Οπότε δεν χάνω σχεδόν τίποτα!
Και δεν λυπάμαι που το λέω, αλλά πριν τελειώσουν οι αγώνες, νέο ποστ στο Αρτάνις δεν πρόκειται να μπει! Μην σας πω οτι το πιο πιθανόν θα είναι να ακολουθήσει κι άλλη παρόμοια ανάρτηση! Κάντε λοιπόν έναν κόπο, να δείτε μερικές φωτό από τα ίδια τα παιδιά, και είμαι σίγουρη οτι θα γοητευτείτε κι εσείς! Είναι όλοι τους υπέροχοι!
Φ1: Από την παρουσίαση της Εθνικής ομάδας, την παραμονή της αναχώρησης των αθλητών και των συνοδών τους για το Λονδίνο.
Φ2: Στο αεροδρόμιο, λίγο πριν την αναχώρηση :)
Φ3: Κάποια από τα παιδιά του στίβου, οι περισσότεροι είχαν πάρει μέρος και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Christchurch, οπότε και τους είχαμε γνωρίσει πολύ καλά! Και είναι όλοι τους καταπληκτικοί!
Φ4: Από την επίσημη υποδοχή στο Ολυμπιακό χωριό...Σε πρώτο πλάνο ο κολυμβητής Αλέξανδρος Ταξιλδάρης...Όταν πήρε το ασημένιο στα 50 μέτρα στην Αθήνα, ήμουν εκεί...Το χρυσό το είχε πάρει ο Χρήστος Ταμπαξής, ο σημαιοφόρος της Ελληνικής ομάδας, στην παρέλαση των αθλητών, στο Λονδίνο...
Φ5-6: Το κτίριο που στεγάζει την Ελληνική και την Κυπριακή αποστολή, και η θέα από ένα από τα μπαλκόνια...
Φ7: Το σημείωμα του Βαγγέλη Καναβού (μήκος), στον παγκόσμιο χάρτη στο Ολυμπιακό χωριό...
Φ8: Η παρέλαση: Ο Χρήστος Ταμπαξής με την σημαία, στην άκρη αριστερά, ο πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, Γιώργος Φουντουλάκης...
Φ9-10-11-12: Εικόνες από την έναρξη των αγώνων...
Φ13: Μερικά από τα αγόρια μας: Ο Πασχάλης Σταθελάκος (στο κέντρο) κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο χθες το βράδυ, στη σφαιροβολία F40.
Φ14: Ο Ηλίας Ναλμπάντης, 6ος παραολυμπιονίκης στη σφαίρα, κατηγορίας  F54/55/56. Αγωνίζεται και σήμερα, στο 2ο αγώνισμά του, το δίσκο...
Φ15: Ο Μαρίνος Φυλακτός, 4ος Παραολυμπιονίκης στο Λονδίνο, στη δισκοβολία F42...Στους αγώνες του Christchurch, τον Γενάρη του 2011, είχε καταταγεί επίσης 4ος, αλλά τελικά κατέλαβε την 3η θέση, μιας και ο πρώτος νικητής είχε βρεθεί ντοπέ και έχασε το χρυσό μετάλλιο...
Φ16: Το χάλκινο μετάλλιο του Μακροδημήτρη, στα 100μ ελεύθερο S2...
Φ17: Από την απονομή των μεταλλίων στα 100μ ύπτιο  S13, με τον Ταϊγανίδη να κερδίζει το χάλκινο...
Φ18: Εικόνα από τις 2 Ελληνικές συμμετοχές στο δίσκο F40...Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης(φωτό) κατετάγη 6ος Παραολυμπιονίκης, ενώ ο Πασχάλης Σταθελάκος κατέκτησε το ασημένιο μετάλιο...
Φ19: Το χρυσό μετάλλιο στη μπότσια! Αυτό είναι και το μοναδικό -μέχρι στιγμής- χρυσό μετάλλιο της Ελληνικής αποστολής, τα υπόλοιπα είναι 3 ασημένια και 8 χάλκινα...


Και τώρα με συγχωρείτε, όπου νά 'ναι αρχίζουν οι αγώνες της ημέρας, με πολλές Ελληνικές συμμετοχές, και δεν θέλω να χάσω ούτε στιγμή... 
(δείτε και το παρακάτω βίντεο/τρέιλερ)

Για περισσότερα, κοιτάξτε τα παρακάτω λινκ:
http://www.youtube.com/paralympicsporttv
http://www.paralympic.gr/
http://paralympichellas.blogspot.co.uk/